Keek op mijn Leven: is mei alweer voorbij?

Hoe is het met jou? Met mij gaat alles zijn gangetje, maar ik zit een beetje in dubio over wat wel of niet te delen op mijn blog. Mijn weekoverzichten vond ik altijd erg leuk om te schrijven, maar het gevolg is dat niemand meer aan je vraagt hoe het gaat… Ze weten het meeste al! Dus ja wat deel je wel of niet? En zo dubde ik de maand mei voorbij en is er geen Keek verschenen… 

Het persoonlijk bloggen vind ik nog steeds heel leuk, maar dat ik daarbij mezelf in rottige posities breng vanwege geroddel niet. Dat is gewoon stom. Dus ik heb even nagedacht. Ook omdat ik inmiddels weer een vaste relatie heb. En ga je dat delen of niet? Wanneer laat je de eerste foto’s van jullie samen online zien? Nu in ieder geval nog even niet. Dat kan altijd in een persoonlijk gesprek, dan laat ik het op mijn telefoon zien. Net als dat je vroeger de afdrukken van je vakantiefoto’s liet zien. Old-school in het echte leven zeg maar. 

Toch heb ik ook wat ideeën om het persoonlijker te houden, alleen wil ik daar nu nog niet teveel over kwijt. Ik heb deze maand even genoeg aan mezelf. Lekker introvert zijn, zeg maar. Kinderen heen en weer chauffeuren naar allerhande afspraken. Ga ik wel of niet weer sporten? Boek ik wel of niet een zomervakantie? Want mijn god wat is het hoogseizoen duur en vooral de jongste heeft al 3 weken volgepland met scoutingkamp, huttenbouw en dat soort dingen… 

Klusjes in de tuin

Mijn schutting verven had een zen-klusje moeten zijn, maar vanwege druipers veroorzaakte ik met mijn kinderen samen een mega drama voor de buren. De kinderen, die zich er op verheugd hadden om te helpen, durfden niet meer. Ja ja, first world problems. Bosbranden, oorlogen, hongersnoden, overstromingen, ellende op tv en dan kom ik aan met ‘ik was uit mijn zen terwijl ik lekker wilde verven‘… Ik weet het. Ach ja, nog een paar meter hek te gaan en dan kan ik mijn review schrijven. De verf is wel echt top trouwens, ik had geen zin om het hout schoon te maken maar de groene aanslag zie je er niet doorheen! Terwijl er maar 1 laagje Moose Färg op zit. Heul goed merk dus! En goedkoper dan nieuwe schuttingen kopen. Het is dus dezelfde kleur als waarmee ik mijn trap geverfd heb, zo mooi!

Verder ben ik lekker in de weer geweest met mijn nieuwe schoonmaakspullen. Op het laatste Blogboot event kregen we flink wat goodies mee en alles gericht op een schoon huis en schone tuin. Voor de beeldschermen kreeg ik een superdoek. Ik gooide schoonmaaksoda door alle afvoerputjes, over de tuinmeubels en in de groene container. Ik ging in de weer met onkruidkrabbers, met plantenbakken vullen en met het zaaien van zonnebloemzaadjes… Die de jongste bij het verdienen van een zakcentje met onkruid krabben weer net zo vrolijk uit de grond trok. Oeps! Nou ja, ze zat niet op een schermpje zeg maar. Laat ik de zegeningen even tellen.

Pubermama

Ik moet nog steeds een beetje wennen aan het pubermoederschap ook. Grote mond en dan weer een schatje als altijd, dat soort dingen. Dan halen ze spontaan wat boodschappen zodat ze zelf het avondeten kunnen koken. En ze trekken verder hun eigen plan, waar ik niet vaak meer in pas. Ook niet met een dagje pretpark… Was overigens wel ontzettend leuk om weer eens een pretpark te bezoeken, de laatste keer was echt alweer even terug. De afgelopen jaren hield ik het vooral bij dierentuinen, musea en shoppen. Gelukkig was er nog een kind dat er net zo van genoot als ik. En zoeken ze toch ook de ik-en-mama-tijd zelf nog op. Op de momenten dat het hen wel uitkomt, haha.

Zo was ik laatst eindelijk weer eens lekker aan het knippen en plakken. Had ik heel veel zin in. Een update van mijn visionboard met relaxte plaatjes en ontspannen teksten was het resultaat. En dat trok toch de aandacht. Er schoof gezellig een puber aan die haar eigen projectje knipte en plakte. Met een spelletje wil ik ze ook nog weleens in een gezellige bui krijgen en zo samen iets doen. En helpen in de keuken vinden ze zo nu en dan ook leuk.

Wist je dat één van de meiden deze week haar spreekbeurt deed over mijn werk? Ze moest mij interviewen en aan de hand daarvan iets vertellen over mijn werkzaamheden, waarom ik dit werk doe en hoe ik mijn pensioen geregeld heb. Wat dat laatste betreft: ik betaal elke maand maar Avéro mailde mij dat dit het afgelopen jaar minder waard is geworden dan vorig jaar… Zelf hebben ze wel lekker geïncasseerd natuurlijk. Grrrr! Gelukkig is het een boekhoudkundige aftrekpost, maar vervelend vind ik het wel.

Want ja, de band met je puber goed houden blijft een uitdaging waar je slim mee om moet gaan. En eerlijk gezegd heb ik daar niet altijd het geduld voor, of de tijd. Maar ik vind het wel belangrijk, dus ik moet een beetje out of the box denken. “Wat kan ik nu doen om positief samen tijd door te brengen?” Meestal gaat dat goed, hoe is dat bij jou?

Reisjes

Vorige maand voelde ik best wat druk en stress vanwege alle persreisjes die gepland stonden. Je bent dan op reis, moet zoveel mogelijk doen en zien en daar foto’s van maken, eigenlijk wil je ook de tijd nemen om te genieten, je reisgenoten moeten tevreden zijn en natuurlijk zit je niet achter de laptop: je wilt dingen beleven waarover je kunt schrijven. De volgende reis staat pas in september gepland, dus ik kan even bijkomen. En het kriebelt natuurlijk alweer.

Het lijkt me zalig om ergens heen te gaan waar ik even helemaal niets hoef. Maar zo werkt het helaas niet: niets doen = geen inkomen. Wegdromen via mooie plaatjes op mijn moodboard kan wel, via de prachtige persberichten met schitterende foto’s in mijn mailbox, via de aanbiedingen van grote reismerken waar ik op de nieuwsbrieflijst van sta… Hmmm… ik houd van de groenblauwe zwembaden, de hagelwitte stranden en de prachtige interieurs van de duurste hotels… Someday, mensen, someday!

Kinderfeestje plannen

Ach ja, je moet altijd iets te wensen hebben. Ik ben allang blij dat eindelijk het zonnetje buiten schijnt en we weer t-shirts en jurkjes kunnen dragen. Hopelijk komt er ook zakelijk ook snel weer een goede flow, want het aanzwengelen van projecten die ik dolgraag wil draaien kostte me veel energie. Binnenkort hebben we een musicaluitvoering en een kinderfeestje, dus laat ik daar eerst de focus op leggen.

Dit jaar – omdat mijn dochter eigenlijk de laatste 2 jaren nooit meer teruggevraagd wordt door klasgenootjes – doen we een kinderfeestje met alleen familie. Daarmee leg ik de lat minder hoog voor mezelf en weet ik zeker dat ze een geweldige dag gaat hebben met de activiteit die ze graag wilde doen. Gespot tijdens een Marende waar we samen voor de blog heen gingen: ze wilde graag naar Fort Alpha voor een obstacle training. Ziet er heel stoer uit, dus ik heb daar een feestje voor haar geboekt. Ken jij het?

Nou ja, al met al toch een mooie keek op mijn leven zo toch? Ik probeer ook meer te tiktokken en dat via facebook te delen, moet er nog even een routine in krijgen. Heb je ze gezien en vind je het wat? Of lees je liever alleen teksten?