Ooit schreef ik eens een artikel over de ‘emmerlijst’ dat ik er eigenlijk geen had. Nou ja, misschien niet uitgeschreven… maar sindsdien heb ik wel allerlei workshops gevolgd over manifesteren, je dromen waarmaken en dat soort dingen. Toch bedenk ik nu regelmatig iets dat ik graag mee zou willen maken. Het cycling lijstje bleek bijzonder goed te werken, maar kwam er na de eerste keer niet meer zo van. Ik ben van het type: enthousiast en door naar het volgende…
Er is gewoon zoveel om enthousiast over te zijn, dat het niet altijd helemaal lukt om concreet te plannen welke droom je waar gaat maken. Een wens die ik ooit wel eens van mijn lijstje zou willen afstrepen: eten in een restaurant met Michelin-ster. Gewoon om het eens te ervaren.
Internationale Dag van de Duurzame Gastronomie
Deze week heb ik die een soort van kunnen afstrepen. Ik heb weliswaar niet in een restaurant met sterren gegeten, maar in de Winkel van Sinkel in Utrecht had de stad Valencia de sterrenchefs van Restaurant Fierro (gevestigd in het mooie Valencia) ingevlogen om voor ons te koken. Wat een toffe verrassing!
Ik was uitgenodigd door het Spaanse verkeersbureau voor een persdiner vanwege de Internationale Dag van de Duurzame Gastronomie. Deze avond werd ingevuld door de stad Valencia, die Nederlanders als hun belangrijkste toeristen beschouwt. Uiteraard stak ik mijn vinger op toen ze vroegen wie er al eens naar Valencia is geweest en liet ik trots een foto zien van mijzelf en stadsgids Fleur op de step in het beroemde Túria park met mondkapje (het was 2020, midden in de pandemie en ik had gezondheidswise 2 dutjes per dag nodig – dat maakte deze trip extra bijzonder). Afijn, de stad zelf is met zijn 156 kilometer aan fietspaden, prachtige musea en mooie centrum vol monumenten een bezoekje meer dan waard.
Het sterrenmenu
Het menu dat chefs Germán Carrizo en Carito Loureço voor ons hebben gekookt, is uiteraard geïnspireerd op de gerechten die je bij Restaurant Fierro op de kaart vindt. Hun restaurant in Valencia biedt plaats aan 12 personen. Je vind het in de hippe wijk Russafa. De beoordeling door Michelin vind je hier. Leuk weetje: de chefs komen oorspronkelijk uit Argentinië.
- Ingelegde groente uit het Valenciaanse tuinbouwgebied
- Paling All i pebre, Fierro-stijl
- Romige land- en zeesalade
- Pastinaak horchata
- Gegrilde tomaten
- Eendenrijst uit l’Albufera (ik kreeg iets anders vanwege de kaas in de risotto, geen idee wat het was maar iets met bladerdeeg, bijzondere smaak komkommer en ik gok pompoen)
- Dubbel gekookte pompoen
Elk gerechtje waren we met de tafelgenoten even stil. De smaakpapillen deden hun werk. Wat proef ik nu eigenlijk? Zeer verrassend, geen idee wat je eigenlijk precies eet, maar lekker. Voor mij waren de gegrilde tomaten het pareltje van de avond, al mocht de pastinaak er ook best wezen.
De wijnen uit Valencia
Uiteraard konden de lokale wijnen niet ontbreken. Speciaal gepaired met de gerechten kregen we vanuit D.O. Valencia (de wijn appellatie: deze bepaald welke druif gebruikt moet worden en wat de geografische herkomst is) een viertal wijnen geserveerd die ik uiteraard geheel vrijwillig allemaal netjes heb opgedronken. (Ik was niet voor niets met de trein.)
- Les Danses (2018) van Bodega Celler del Roure – Moixent
- Micalet (2021) van Bodega Javi Revert Viticultor – La Font de la Figuera
- La Forcalla de Antonia (2019) van Bodega Rafael Cambra – Fontanars dels Alforins
- Cuva Vella (1980) van Bodega Valsangiacomo – Cheste-Chiva
Ik houd van wat zoetere, volle wijnen. De rode La Forcalla de Antonia kon ik dan ook erg waarderen, net als de heerlijk zoete likeurwijn Cuva Vella. Deze heeft wel iets weg van een sherry of port (maar die namen zijn uiteraard verbonden aan andere streken).
Hoe was het?
Wat een ervaring! Ze hielden rekening met mijn dieetwensen (geen kaas, vis of schelpdieren) en het was gezellig met Heidi die ik eerder op perstrip naar de Costa Daurada had ontmoet en Elise die ik ken van een persreis naar België. Zij gaven aan dat het nog bijzonderder is wanneer je niet alleen geniet van de smaakexplosie van de gerechten, maar ook de entourage en bediening in een restaurant met Michelin-ster meemaakt. Wie weet komt dat er ooit ook eens van, maar de sterrenmaaltijd kan ik afstrepen. Leuk, lekker en het zag er waanzinnig uit.
Nu wil ik uiteraard dolgraag nog eens terug naar Valencia, maar eerst ga ik met mijn dochter iets zuidelijker Alicante ontdekken. De stadsplattegrond kreeg ik deze week al thuisgestuurd vanuit Visit Spanje, het hotel Dormirdcine heb ik geboekt naar aanleiding van een tip van Agnes van Baltus Communicatie en de vliegreis kreeg mijn dochter voor haar verjaardag. It’s gonna be great.
Aragón als culinaire bestemming
De streek Aragón staat overigens ook op de wishlist sinds het persdiner op uitnodiging van deze streek enkele weken terug. In Aragón vind je veruit de meeste restaurants met Michelin-ster. Het is een rustige provincie (onder de Pyreneeën, op de kaart links van Barcelona, Girona, Valencia etc) waar de Iberische ham en het ‘zwarte goud’ de truffel vandaan komen. Zo’n 75% van de truffeloogst in de wereld komt uit Aragón. Je hebt er prachtige natuur en cultuur, een tof dinopark voor kids en heel veel heerlijke spa’s en wellness accommodaties. En in de winter ook wintersport. Bij dit diner waren eveneens lokale chefs ingevlogen, het tomatenbrood met de ham waren echt mijn favoriet! Grote steden in deze provincie zijn Teruel, Zaragoza en Huesca.
Dankjewel aan het Spaanse verkeersbureau en Valencia Turisme voor de organisatie en uitnodiging, wat een cadeautje om dit zomaar ineens van de bucketlist te kunnen wegstrepen. Kreeg nog fijne cadeautjes mee ook: een kookboek van de chefs en lokale honing.
Welk deel van Spanje wil jij als eerste bezoeken? Ben je al eens in een sterrenrestaurant geweest? Zo ja: hoe was dat?
