Eind van de week en ik kijk terug en denk: wat heb ik eigenlijk gedaan? Voor het eerst in tijden had ik weer een kindloos weekend. In combinatie met de avondklok was dat dus bijzonder rustig. Nu wilde ik sowieso al Wie is de Mol? kijken, maar toch. Terwijl ik dit schrijf zit mijn huis vol met kinderen, spontaan 5 klasgenootjes op bezoek en ze doen met z’n allen een spelletje. Het lijkt eeuwen geleden zoveel gezelligheid! De kinderen bloeien er enorm van op.
Kinderen weggebracht
Zaterdag lekker uitgeslapen, schoolspullen verzameld en de kinderen weer bij hun papa gebracht. Meteen maar boodschappen gedaan en mezelf op mooie bloemen getrakteerd. Standaard ritueeltje om ‘iets voor mezelf’ te doen als ze er in het weekend niet zijn. Verder lekker op de rem getrapt. Huis opruimen (vaste prik, herkent elke alleenstaande ouder wel als de kinderen weg zijn), boek gelezen en series gekeken.
Workout
Zondag moest ik nog steeds een beetje lachen om alle fitgirl samenwerkingsverzoeken die ik via Instagram krijg (hoe dan?) en besloot ik – na lekker uitslapen en een paar serietjes kijken in bed – een sportieve workout te doen. Klein beetje conditie opbouwen met situps in bed, een fles wasmiddel als gewicht en wat oefeningen voor de benen. Ook nog een lekkere wandeling gemaakt met de Ommetjes app aan (vergeet ‘m vaak aan te zetten). De volgende dag had ik flink spierpijn! Goed bezig geweest dus.
Work, work
Maandag werkdag. In het weekend was de laptop uitgebleven, dus een hoop mailtjes om te beantwoorden weer. De schoonmaakster heeft weer fijn gepoetst, dus het huis rook heerlijk. Verder lekker geschreven, na de lunch een korte wandeling gemaakt en weer terug aan de bak. Meters maken.
Fysio
Dinsdag stond de fysiotherapeut op het programma. Dit keer 2x een minuutje hardgelopen en mijn hartslag bleef redelijk onder controle. Ik had veel spierpijn vanwege pogingen tot workouts thuis. Als de kinderen er niet zijn heb ik extra energie en probeer ik toch weer iets op te bouwen. Daarna andijviestamppot en aardbeien gehaald bij de groentenboer en thuis weer aan het werk. Vandaag een ISBN nummer aangevraagd voor het boek dat ik aan het schrijven ben.
Unboxing via de telefoon
Woensdag werden er 2 dozen bezorgd namens Mooiwatplantendoen.nl voor mijn dochters. In december mochten ze allebei een plant uitzoeken voor de Kinderplant campagne en vooral mijn jongste was hier heel enthousiast over. Ze houdt van de natuur. In hun schoolpauze dus even videobellen om een unboxing te doen. Ik was zelf ook heel erg nieuwsgierig! Lintjes er af, kaartje voorlezen en de planten zaten in mooi roze cellofaan verpakt. Van de schermopname (waar dus geen geluid bij zit, kwam ik achter haha) maakte ik een gezellig tiktokje.
’s Avonds was ik uitgenodigd om bij hun thuis een lekker soepje te eten voor de overdracht en gingen de meisjes weer met mij mee. De oudste werkte nog snel even aan mooie kaarten voor 2 jarige klasgenootjes. Ik startte met de pubquiz / vragenlijst / offline puzzeltocht of hoe je het wilt noemen van de vrijwilligersorganisatie. Erg leuk gedaan, maar ik vond het best moeilijk ook met behulp van Google. Bovendien was ik moe. Mijn moeder hielp nog met wat uitgebeelde spreekwoorden ontcijferen via whatsapp, ik begon aan de sudoku, maar ik was gewoon moe. Heel leuk bedacht, maar in je uppie gewoon niet zo leuk als met een groepje mensen.
Dag vol avonturen
Donderdag was de dag dat alle saaiheid van de rest van de week werd gecompenseerd. Mijn modem moest wederom een paar keer gereboot worden vlak voor de online lessen zouden beginnen. Begon al spannend dus. Mijn ene dochter maakte een jungle van haar werkplek, terwijl de andere met de hele klas confetti strooide tijdens de Teams meeting. Een jarige had bij alle klasgenootjes een feestelijke envelop met inhoud door de bus gedaan. Erg leuk! Wij hadden al bedacht om bij hem ook een kaartje te bezorgen, toen in de klassenapp voorbij kwam dat een andere jarige die middag na 2 uur limonade met wat lekkers in de tuin had staan. Ook voor hem werd een persoonlijk kaartje getekend.
Het werd een gezellige dag voor groep 7, maar ook even spannend… Ik had bedacht dat dochterlief met haar vriendin wel samen op de fiets de kaartjes kon bezorgen bij hun klasgenootjes. Zien ze die ook weer eens. Even zonder schermpje. Ze hadden er veel zin in en er werd samen nog aan de kaartjes gewerkt tot het tijd was. De miezerregen deerde niet. Sinds de scheiding wonen wij aan de andere kant van het dorp, dus ik had op Google maps laten zien waar ze heen moest fietsen. Ene jongetje vlakbij ons oude huis, andere jongetje vlakbij papa zijn huis. Dat zou wel lukken. Als ze over een paar jaar naar de brugklas gaan moeten ze zichzelf ook kunnen redden, dus nu even oefenen.
Als zenuwachtige moeder vroeg ik in de klassenapp of de moeders van de jarigen een seintje wilden geven als ze langsgeweest waren. Ze waren beiden hun telefoon vergeten. Ik weet dat veel kinderen al zelfstandig het dorp rondfietsen, maar de mijne is een jaar jonger dan de rest en we fietsen niet zo vaak. Afijn, de eerste moeder appte dat ze limonade hadden gedronken en weer door waren. En toen bleef het stil…
Tot de achterdeur open ging en er hard “MAMA” werd geroepen. Mijn dochter. In haar eentje. Ze hadden bedacht allebei een andere route te nemen (waarom?) en dat was mislukt. Ze was haar vriendin kwijt. Ze was gevallen. Ze had nog een klasgenootje gezien die had helpen zoeken en uiteindelijk is ze naar huis gefietst omdat het zo’n pijn deed. Getroost. Wondjes schoongemaakt. Pleisters geplakt. En in de klassenapp gevraagd of iemand de vriendin had gezien en wilde doorgeven dat mijn dochter weer thuis was.
Dochterlief vroeg dat zelf ook in de app met kinderen van haar klas. Terwijl ik schuldbewust bij de buurvrouw aanbelde om te vertellen dat haar kind kwijt was… Die trok net haar jas aan om te gaan zoeken, toen dochterlief een videocall van klasgenootjes kreeg: vriendin op het scherm! Ze hadden haar gevonden. Beide moeders opgelucht dus.
De klasgenootjes reden mee naar huis, waar bij ons de fiets weer werd teruggebracht. Even geteld en 5 glazen limonade gemaakt en lollies uitgedeeld. Ze hadden best een avontuur meegemaakt. En zo was het met 7 kinderen een gezelligheid die we lang niet in huis hadden gehad! Er werd gekletst, gelachen en ze speelden met elkaar Cluedo Live en Among Us zonder schermpje. Ik heb vanaf mijn kantoor boven genoten van de reuring in de tent en een traantje weggepinkt. Wat hebben ze dit eigenlijk nodig…
Om half 5 was iedereen weer weg. Even rust en genoeg tijd om alsnog ook bij de andere jarige de felicitatiekaart te bezorgen. Met de auto dit keer. We hebben ook deze jarige blij gemaakt met een persoonlijke felicitatie aan de deur. De vlop was een beetje nattig en vies geworden, maar we hopen dat het kaartje nog net zo mooi is. Hoe dan ook, het gezicht van de jongen klaarde op omdat wij op zijn verjaardag voor de deur stonden en daar doe je het voor. Nog 1,5 week doorbijten, wat zal het fijn zijn als ze elkaar op school allemaal weer zien!
Door alle hectiek had ik ook geen puf meer om te koken. De McDonalds leek me een goed plan. De McDrive bleek afgesloten, maar we konden gelukkig bij de bestelpaal binnen terecht. Op Pathé Thuis had ik De Brief voor de Koning klaargezet, mijn dochter herkende het verhaal want dit was ooit eens voorgelezen door een juf. Onder een dekentje met de Franse frietjes en de burgers puften we uit van de enerverende dag.
Logeerpartijtje
Vrijdag kids weer aan de videoschool en mama aan het werk. ’s Middags mochten ze Squla doen en zich zonder schermpje vermaken. Ik was aardig kapot van de dag ervoor, dus lag zelf plat in de middag. Even energie opdoen, want ’s avonds kwam ons buurmeisje logeren. Dat was erg gezellig. We sjouwden na het eten de matrassen naar de woonkamer en dronken thee met de buurvrouw. Het plan was om The Voice te kijken, maar de meisjes vonden het leuker om een spelletje met elkaar te doen. Ook helemaal goed natuurlijk, kon ik in mijn eentje genieten van The Voice haha. Een beetje gezelligheid met leeftijdsgenootjes is welkom in deze tijden. Ben blij dat ik er de energie weer voor heb om met matrassen te slepen, het is echt een opkikkertje voor de kinderen zo’n onderbreking van de sleur.
Hebben jullie ook al logeerpartijtjes georganiseerd voor de kinderen als afwisseling in deze lockdowntijd? (Ik heb ’t idee uiteraard zelf ook gewoon gekopieerd van andere ouders.)
Lees ook:
Wijn en cultuur: mijn tips in Argelès-sur-Mer
Wellness Lodge in Roompot Brouwersdam: zalig!
OOTD: Je m’appelle travelcollectie, business ready maar wel comfortabel
Toychamp aan de Rijneke Boulevard
Ik herkende het zoontje van een vriendin op Tinder! Dos en Donts bij het swipen
