Poldermama en de Poldermeisjes hadden vandaag een meidendagje. Ik was eerst van plan om naar Avifauna te gaan met ze, maar bij gebrek aan een printer kon ik de Jumbo kortingsvouchers niet gebruiken. Bovendien heeft het de hele ochtend geregend. Op de vraag wat de meiden voor leuks wilden doen, kwam het antwoord “een spelletje”. Ik heb ze Rummicub uitgelegd, was erg leuk. ’s Middags scheen de zon gelukkig wel! Na een fijne wandeling voor de boodschappen, besloot ik te Googlen op ‘kindvriendelijk restaurant Bodegraven’.
Peuterlief was enthousiast over het idee uit eten te gaan en juichte “Donalds Donalds”… Maar dat wilde mama nu een keer niet. Het Show Cooking Buffet van Avifauna inclusief parktoegang was een optie, maar het leek me leuker om het lokaal te houden. Genoeg leuke restaurantjes waar we fijne ervaringen mee hebben. Google kwam met ’t Zwaantje. Daar was ik al meer dan tien jaar niet geweest, mede omdat het best heel sjiek is. Niet het eerste restaurant waar je dan aan denkt om als mama alleen met kleine kinderen heen te gaan.
De website van ’t Zwaantje gaf heel schappelijke prijzen aan voor het kindermenu. Aangezien mijn meiden weinig eten erg prettig. Kindermenu Dora, met minifrikadellen en frites, kost nog geen 6 euro. Verder beloofde de website een aparte speelhoek voor kinderen, kleurplaten en buiten een minispeeltuin en trampoline. Aangezien de zon aan het eind van de middag ineens heel erg zijn best deed, besloot ik het erop te wagen. Voor de zekerheid nam ik vesten en bodywarmers mee. Mocht het nu echt heel sjiek zijn, konden we buiten op het terras gaan eten.
We arriveerden toen het restaurant nog vrijwel leeg was. Er was dan ook ruim voldoende parkeerplaats. Ik vroeg om een tafel in de buurt van de kinderspeelplek en we kregen een ruime 6-persoonstafel voor ons drietjes in de serre, nabij de deur naar de tuin. Het restaurant was vrij sjiek aangekleed, maar de serre was heel warm en sfeervol met robuuste meubelen en accessoires en schapenvachtjes over de stoelleuningen. Op de menukaart viel te lezen dat de meeste accessoires waar de ruimte mee is aangekleed ook te koop zijn. Wat bijzonder. Eerst verkende ik samen met de meiden de tuin. De grote trampoline vond ik te gevaarlijk voor ze. De veren waren niet afgedekt en ik was als de dood dat daar een velletje tussen zou komen bij het erop en af klimmen terwijl er nog een kindje op springt. Gelukkig stond er ook een kleine, veiligere trampoline, die ik naast de glijbaan heb neergezet. Zo kon ik ze vanaf ons tafeltje in de gaten houden.
De tuin van het restaurant grenst aan een weilandje met schapen en lammetjes. Erg leuk! Vanaf ons tafeltje binnen zagen we regelmatig wat schaapjes vrolijk voorbij springen, ik heb echt genoten van het uitzicht. De speelhoek binnen heb ik niet gezien, maar die hadden we ook niet nodig. In de kindermenukaart las ik over beschikbare kleurplaten en dat was voldoende. Ze hebben weinig gekleurd. Dankzij het stralende zonnetje en de leuke buitenruimte vermaakten de meiden zich prima tijdens het wachten. Ze konden heerlijk hun energie kwijt. Later kwamen er nog een paar grotere kindjes, maar die speelden samen op de grote trampoline. In de serre kwam later nog een groep hun aperatief nemen op de bankjes voordat zij naar hun tafel gingen. Toen wij aan ons toetje begonnen, werd er 1 andere tafel in de serre in gebruik genomen. Verder was het leeg en heerlijk rustig. Niemand had dus last van twee kleine meisjes die van binnen naar buiten en weer terug drentelden.
De bediening was vriendelijk maar maakte helaas geen praatje. Dat had ik wel fijn gevonden, daar ik grotendeels alleen aan mijn tafeltje zat. Ik ben geen fijnproever, maar het eten was heerlijk. De mayonaise was duidelijk zelf gemaakt en de rabarber als bijgerechtje vond ik een fijne verrassing. In de menukaart staan allerlei grapjes te lezen, dat was leuk. Als kinderdessert koos ik voor mijn dochters ‘versier je eigen toetje’. Dat viel in de smaak: een flinke toef slagroom en een bol ijs met daarbij een schaaltje ingrediĂ«nten waarmee ze aan de slag konden. Wat ze ook leuk vonden waren de kleine blauwe bolletjes garnering op mijn ‘rood en wit’ dessert, die wilden ze wel proeven. Daarna nog even buiten gespeeld en terwijl mama ging afrekenen in het behoorlijk volle restaurant, mochten de meiden onder de piano in de schatkist duiken voor een klein presentje. Kleuterlief koos een pen, peuter een stoere zonnebril. Wat een opvallend contrast zeg, de serene rust in de serre waar wij zaten en deze ‘volle bak’. Hier hadden we niets van gemerkt! Er was zelfs een pianiste aan het spelen. Grappig detail is het kaartje voor ‘benzinevergoeding’ dat ik meekreeg. Wanneer we terugkomen, krijg ik daarmee 2,50 korting 🙂
Conclusie: zeker kindvriendelijk!
Reacties
Dat ziet er gaaf uit zeg!!