Vanavond weer een persconferentie waarin we horen of de scholen volgende week weer opengaan of niet. Spannend. Vooral voor de kinderen in een ‘snelkookpangezin’. Ik vraag me al een tijdje af wat de overheid voor dat soort kinderen gaat doen, maar in de meeste berichten komt dit eigenlijk niet aan de orde. Voor de kinderen in Etten-Leur is het hoe dan ook te laat. Lijkt me voor de politiek een lastige afweging: de sterfgevallen aan corona van gemiddeld 80 jaar versus het psychische en soms ook lichamelijke welzijn van een grote groep kwetsbare kinderen…
Daarom deze column, want het is wel iets dat mij bezighoud. Toen wij in scheiding lagen, waren we namelijk ook zo’n snelkookpangezin. Ex kondigde de scheiding aan, ik was het er niet mee eens en schoot in standje weerstand & verzet. Heel gezellig. Hij kwam vrijwel direct overspannen thuis te zitten en ik werk vanuit huis.
Op elkaars lip in een heftige situatie.
Met groot verschil: ik kon met mijn kinderen naar familie, ik kon dagjes dierentuin doen, ik kon met ze op vakantie. Iets dat de huidige snelkookpangezinnen allemaal niet kunnen. En ook al kon ik dat (in 2017) dus wel: de snelkookpan ontplofte regelmatig. Niet iets om trots op te zijn. Wel iets om eerlijk voor uit te komen, zodat wie daar nu midden in zit er herkenning/steun/iets uit kan halen.
Je kinderen krijgen daar een knauw van. We zijn verschillende keren geïnterviewd en één van de meisjes wordt gequote in het boek Scheid! dat deze zomer uit zal komen. Wat ze vooral benoemen over het ‘in 2 huizen wonen’ is dat het zo ontzettend fijn is dat er geen ruzies meer zijn.
Dus dat.
Als je niet weg kunt…
In de corona-snelkookpangezinnen is er wel ruzie. En de kinderen zitten daar ook 24/7 bij. Ze kunnen niet even bijkomen op school of bij oma. Ze ervaren de stress van papa’s en mama’s die nu geen inkomsten hebben en in de financiële shit komen. Er zijn gezinnen bij waar al sprake was van huiselijk geweld. Er zijn gezinnen bij waar sprake is van seksueel geweld. Er zijn gezinnen waarvan de ouders compleet in paniek zijn, die op de vuist gaan in de supermarkt.
De gezinnen waar het misschien niet zo uit de hand zal lopen als in Etten-Leur, maar waar wel de nodige ontploffingen zullen zijn… daar houd ik mijn hart voor vast. Hoe zeer wegen de corona-doden op tegen het psychisch en lichamelijk welzijn van een veel grotere groep kinderen die nergens heen kan? Waar de monitoring/veilige haven van school is weggevallen? Waarom zien we in de televisie debatten niemand van Veilig Thuis?
Iets om over na te denken.
Gelukkig is die beslissing niet aan mij.
Onderzoekjes gevolgen gezinsleven
In mijn mailbox ontving ik de volgende cijfers van bedrijven die mijn zorgen enigszins delen.
Onderzoek Zilveren Kruis
Ruim de helft van de Nederlandse gezinnen maakt zich zorgen om het coronavirus. Sinds de uitbraak van de crisis ervaren zij meer stress, hebben een korter lontje, voelen zich somberder en zijn minder vrolijk. De onzekerheid over hoe lang de situatie rondom het coronavirus nog gaat duren (64%) en de angst dat iemand van het gezin ziek wordt (52%) legt veel druk op het gezinsleven. Van de gezinnen met schoolgaande kinderen ervaren ouders met kinderen op de basisschool de meeste stress. 48 procent van hen geeft aan meer stress te voelen sinds er verregaande maatregelen zijn getroffen door het kabinet. Dit en meer blijkt uit onderzoek van DirectResearch in opdracht van Zilveren Kruis.
Tips van Stichting SpeelgoedInfo
- De coronacrisis brengt veel stress met zich mee. Naarmate meer mensen ziek worden, iedereen langer thuis komt te zitten en er meer zorgen over werk en inkomen zijn, zal er meer stress in de gezinnen komen. Kinderen zien en horen van alles, hetzij via Jeugdjournaal, het internet of van volwassenen of oudere kinderen. Ook zij kunnen zich toenemend zorgen gaan maken. Over hun eigen gezondheid of die van hun ouders, grootouders, vriendjes, enzovoort. Hierdoor kunnen ze angstig of boos worden en/of slechter gaan slapen.
- Kinderen moeten niet belast worden met de zorgen van volwassenen, maar het is wel belangrijk om met de kinderen (op een rustige toon) te bespreken wat er aan de hand is en hun vertrouwen te geven dat het op termijn goed komt. Laat hun ook weten wat ze zelf kunnen doen om ziek worden en verspreiding tegen te gaan. Daarmee krijgen ze een stukje controle over hun zorgen.
- Zorg voor ontspanning. Knuffels en poppen kunnen een kind geborgenheid geven (naast knuffels van hun ouders). Spelletjes doen waarbij veel bewogen, gezongen of gedanst kan worden helpen om fysieke spanningen te ontladen en overtollige energie kwijt te raken. Denk vooral ook aan spelletjes die veel hilariteit oproepen, zoals Happie Haai, Bob Bilnaad, Soggy Doggy en vele andere spellen, die vooral voor de jongere kinderen heel leuk zijn. Spellen waarbij dingen moeten worden uitgebeeld, (snel) geraden of versierd zoals Pictionary, Stoopido, etc. kunnen zorgen voor veel vrolijkheid. Voor tieners bieden de partygames en escaperoomspellen veel lol en spanning en daarmee ontspanning.
Kakkerlakje troostboek
Deze periode staat in het teken van contact houden. Kan het niet fysiek, dan op afstand. Juist in deze moeilijke tijd moet je er voor elkaar zijn. Een Kakkerlakje is een lief klein boekje dat je kunt versturen per post. Je kunt ze voorzien van een persoonlijke boodschap en laten bezorgen bij degene die jij een hart onder de riem wilt steken. Perfect om iemand mee te verrassen die het op dit moment goed kan gebruiken. Zoals ‘Het komt goed’ met dit treffende gedichtje:
Het komt goed
Het is oké
Het is zoals het is
Zoals het is blijft het niet
Na iets slechts komt iets goeds
en andersom
Heb je last van treurigheid, slappe vaatdoekgevoelens of overdadig ziek, zwak en misselijk zijn… denk dan aan soep. Soep helpt. Altijd.
Ik maak even een mentale noot van de soep. Vanavond weer in spanning voor de buis met ons in 2 huizen wonende gezellige gezin, waar vooral de rust en kalmte overheerst vanwege het van-vader-naar-moeder-beleid dat co-ouderschap heet.
Hopelijk voor alle kinderen kunnen de scholen weer open en kondigt het kabinet aan dat van de bijna 1000 onbruikbare IC bedden (er waren er in 2017 2065 volgens dit artikel in de Volkskrant, waarvan op dit moment slechts zo’n 1100 bruikbaar zijn) ze zo’n beetje alles operationeel hebben vanaf maandag. Al was het maar om de snelkookpankinderen hun vluchtmoment naar school weer te kunnen bieden.
Duim je met me mee?
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock
