Keek op mijn Week: verjaardag, viral, thuisonderwijs en challenges

Drukker dan druk, zo kan ik deze week het beste omschrijven. Het zal ongetwijfeld voor velen herkenbaar zijn. Al die anti-verveeltips online zouden geweldig zijn, als ik het niet zo absurd druk had gehad. Maar dat is alleen maar goed: ik ‘ga aan’ op dit soort momenten. Krijg alleen maar meer inspiratie en geniet ondanks de hectiek enorm van het thuisonderwijs geven, vooral het stukje creatief zijn is echt mijn ding. Een bijzondere tijd vol positieve energie, was deze eerste week.

Slaapfeestje en schuren!

Zaterdag hoorde ik de eerste van het slaapfeestje om 7 uur naar het toilet gaan. Een nette tijd. Zoals je in mijn vorige weekoverzicht kon lezen, hield mijn dochter als kinderfeestje een slaappartijtje dat we halsoverkop verplaatsten van papa’s naar mama’s huis. Ze hadden weinig geslapen, maar ik heb ze zelf niet gehoord. Toen kleine zus naar beneden ging, ben ik ook naar het toilet gegaan en heb ik deel 2 van Hotel Transsylvanië aangezet via Amazon Prime. Iedereen van een glas water voorzien, snacktomaatjes, wortels, popcorn etc neergezet. Kon ik mooi zelf boven nog even een aflevering The Good Witch kijken en had het spul wat privacy, haha. Daarna het Kolonisten spel opgeruimd, tafel gedekt en broodjes in de oven voor het ontbijt. Dat was precies klaar toen de film afgelopen was, perfecte timing!

Alle meiden konden aankleden terwijl ik de zooi opruimde: slaapspullen en ontbijtspul. Daarna was het spelletjes tijd totdat de mama’s ze kwamen ophalen. Er kwamen heel wat leuke spellen voorbij zoals Lynx en Slide Quest. Het was een geslaagd feestje en wij hebben daarna lekker relaxt gedaan.

Tot mijn lieve buurvrouw aanbelde. Zij zijn aan het verhuizen en hadden wat leuke spullen die we mochten overnemen. Er werd een schommelbank onze tuin in getild en de meisjes kregen een echte kaptafel voor hun slaapkamer! Met de verf die ik nog had van Rust Oleum, gaan we deze opknappen. Hij wordt lichtroze. De meisjes kregen ook ‘klusles’ in de tuin. We gingen schoonmaken, schuren en verven. Lekker bezig!

Hoera: 9 jaar!

Zondag was de 9^e verjaardag van dochterlief. Een gekke verjaardag, want vooraf hadden we de visite bezoektijden doorgestuurd. Alsof het een kraamvisite betrof, maar dan 9 jaar verder. Er kwam alleen familie en wegens griep ook een paar afmeldingen natuurlijk, iedereen is voorzichtig. Er werd gezwaaid in plaats van gezoend, maar mijn meisje was helemaal jarig vandaag. Al vroeg kwam ze zenuwachtig knuffelen bij mij in bed tot haar zusje wakker werd. Via youtube streamden we “Kanjer dit is je verjaardag” en zongen hard mee. Ze kreeg haar cadeaus: de Lego set met bus van Harry Potter, een Minecraft bordspel en een verjaardagsoutfit in haar lievelingskleur geel. Daarna even videobellen met papa, douchen, ontbijten en aan de slag met haar nieuwe Lego.

Rustig de dag opgestart dus en door naar papa waar we het feestje zouden vieren. We kwamen in een huis vol slingers, leuk is dat. Van papa kreeg ze een Pokémon Shield spel voor de Nintendo Switch, dat direct werd gespeeld. Haar tante had een geweldige ‘Dagboek van een Muts’ taart gemaakt. Aan al haar ooms en tantes had ze zelf een appje gestuurd met een ander nummer van deze boekenreeks als verlanglijstje, de slimmerd. Verder kreeg ze Pokémonkaartjes.

Toen de visite weg was, hebben we met elkaar gegeten en de persconferentie van de Minister-President gekeken. Mooie speech, geeft veel vertrouwen. Op verzoek van mijn ex hebben we direct een dagschema voor thuisonderwijs in elkaar gedraaid, zodat de kinderen een vast ritme hebben in 2 huizen. Zoiets geeft ze namelijk rust en vertrouwen in een rare periode. Er gaan op internet geruchten rond dat je geen co-ouderschap meer mag voeren in deze tijd, dat vind ik persoonlijk absurde stemmingmakerij. Juist nu moet je het vaste ritme aanhouden. Je mag ook kinderen opvangen van mensen met een cruciaal beroep, kinderen mogen nog met vriendjes spelen (mits dit er niet teveel tegelijk zijn) daarom vinden wij het heel belangrijk dat de kinderen zien dat papa en mama er allebei nog steeds voor ze zijn. En dat wij 1 lijn trekken. Papa heeft de zaak onder controle, mama heeft de zaak onder controle. Dat doet de kinderen goed.

Viraal

Maandag bleek ons dagschema heel populair. Ik had het op mijn blog gepubliceerd en voelde me ontzettend trots toen ik zag dat het voor zoveel mensen uitkomst bied. Deze dag bleken de bezoekcijfers van mijn blog nog maar een voorproefje. Heel erg dankbaar voor de mooie kijkcijfers! Inmiddels zijn er zelfs verschillende CJG’s en uitgevers die linken naar mijn artikel. Kippenvel! Ondertussen was het bizar druk met aanvragen voor mijn blog van bedrijven die niet eens weten dat ik viraal ben gegaan met Marstyle.

Ik heb deze dag keihard gewerkt om zover mogelijk te komen voordat ik mijn kinderen weer zou hebben. Ondertussen stuurde de ex appjes met foto’s van het thuisonderwijs. Hij had de zaken goed onder controle en dat terwijl ook zijn werk heel druk is momenteel. Zelf heb ik vandaag overleg gehad met de B&B in Valencia waar ik eigenlijk dit weekend zou vertoeven. We hebben een nieuwe datum geprikt en Transavia stelde me in staat om de tickets om te boeken. Mijn parkeerreservering bij Schiphol kon ik annuleren ik krijg het geld terug. Heel netjes allemaal.

Druk, druk, druk en opvoedmomentje

Dinsdag was ik druk, druk, druk. Maar ik reed ook even naar de bouwmarkt om wat schuurpapier en rollers te kopen en naar de supermarkt voor brood en avondeten. Lege schappen qua brood, maar ik had geluk: ze hadden net een heel duur vloerbroodje vers afgebakken. Dat is in ieder geval iets. Verder heb ik op straat en in de winkels de mooiste gesprekken gehad met mensen. Er is nu ruimte om even tijd met oprechte aandacht voor elkaar te maken, al is het maar een gesprekje over koetjes en kalfjes. Aan mijn klusproject verder niet toegekomen, want naast het laptopwerk ontving ik achter elkaar belletjes van enthousiaste klanten. Voelde me ongekend populair.

En dat terwijl ik een haatreactie op mijn blog ontving van iemand die ik goed ken. Het raakte me niet. Sterker nog ik voelde me enorm krachtig en heb dit op mijn persoonlijke facebook gepost:

Ik had vandaag een haatreactie op mijn blog. Dankjewel daarvoor, goed om te gebruiken in de opvoeding om iets uit te leggen over online pesten.
Ga nu maar even op de trap zitten en nadenken over wat je hebt gedaan. Je hebt schermtijd verbod. Haatreacties komen altijd van iemand die je kent. Ik heb je ip-adres gevonden en weet dus wie je bent.
Je zit vast in een bad place. Maar ik niet. Als moeder kan ik wel zeggen: ga maar even op de trap zitten en nadenken over wat je gedaan hebt. Je mag je schamen.
Online pesten helpt je niet om ‘in a better place’ te komen. Kijk of er iemand langsloopt op die trap die je kunt helpen. Of waar je een oprecht praatje mee kunt maken. Of luister eens naar de talks van Oprah Winfrey, als je schermtijdverbod voorbij is. Sterkte!

Mijn ouders zijn trots op me. Zo reageren had ik een paar jaar terug niet gekunt. Inmiddels heb ik de haatreactie ook aan mijn oudste laten lezen in het kader van de digitale opvoeding. Ze heeft nu een paar vriendinnen op Whatsapp en ik wil niet dat ze gesproken berichtjes uitwisselen. Tekstberichtjes kunnen papa en mama af en toe even lezen. Heb uitleg gegeven over online pesten. En ik heb ook verteld wie deze reactie op mijn blog heeft geschreven om mijn punt te maken. Ze schrok er zichtbaar van en – al vindt ze het niet leuk – ze begrijpt nu wel waarom papa en mama bepaalde regels hanteren en haar telefoon controleren. En wat een ip-adres is. Dat ook. In tijden van online contact voor je thuislessen misschien ook een interessant onderwerp om nog even aan te stippen? Leestip is ook het boek WWW.wat (zie review hier).

Deze avond vond er ook een wereldwijde healing plaats waaraan ik mijn steentje heb bijgedragen. Ik vond het heel hard werken, maar het gaf mij ook voldoening en kracht om te weten dat ik iets positiefs heb kunnen betekenen. Bakens van hoop en kracht zijn wat de wereld nodig heeft.

Schoolspullen opgehaald

Woensdag was voor mij de eerste thuisonderwijsdag en ik had er zin in. Heerlijk om even wat meer betrokken te zijn bij het lesprogramma van de kinderen en te zien welke opdrachten ze nu eigenlijk maken op de Snappets op school. Terwijl de meisjes zelfstandig aan de slag gingen (de jongste begon in bed al met een timer en haar leesboek omdat ze niet op wilde staan) reed ik naar school en supermarkt.

We konden van school een chromebook lenen, zodat ik mijn eigen laptop kan blijven gebruiken. Op de tafels van de meisjes lagen ook wat schriften, werkbladen en schoolboeken klaar. De lesschema’s en inlogcodes hadden we maandag al ontvangen. Onze basisschool plukt nu heel duidelijk de vruchten van wat ze de afgelopen jaren in gang hebben gezet met het lesprogramma: zelfstandig werkende kinderen en digitale pakketten die die leerkrachten vanuit hun eigen huis kunnen monitoren.

Bij thuiskomst hadden de dames ruzie, dus ik laste een gymles in: samen buiten hardlopen. De frisse neus en beweging deed de humeurtjes goed. Daarna kon iedereen aan de slag: de meisjes op chromebook en minilaptop en ik boven achter mijn bureau.

Knutselchallenge

’s Middags was het creamiddag. Uitgever De Vier Windstreken heeft mij gevraagd als ambassadeur van hun knutselchallenge op social media. Superleuk natuurlijk en zeker aan ons besteed. Als eerste opdracht hebben we de ‘kleine tuin’ uitgekozen. We verzamelden de nodige knutselspullen en gingen los!

Hier en daar gaf ik een tip of moest ik iets vasthouden, maar over het algemeen vonden ze zelf hun weg. We genoten erg van deze handenarbeidles en ze zijn meer dan een uur zoet geweest. Erg mooie werkjes hebben ze gemaakt ook: de jongste maakte een strand en de oudste bleef dichter bij het voorbeeld met haar tuintje met schuur, rozenstruik en vijver. Lekker creatief en iets heel anders dan ze normaal maken, veel verschillende werkvormen en materialen gecombineerd tot iets moois.

In de avond nog even doorgepakt met de typeles en BOUW! waar we overdag niet aan toe waren gekomen. Tsjakka!

Tosti’s eten

Donderdag hoefde ik de deur niet uit. De meisjes hadden wat lastigere opdrachten (de Snappet past zich aan aan het niveau van je kind) dus ik bleef er iets meer bij: huishouden en werken vanaf mijn telefoon. Ondertussen kon ik uitleg geven waar nodig en kijken welke taakjes er afgevinkt werden. Met de lunchpauze kregen ze een Toekomstkunde werkblad met het thema ‘vliegvakanties’ waar ze samen aan hebben gewerkt. Alleen taal en rekenen is ook saai, dus ik probeer er wat andere dingen tussen te stoppen.

In de pauze waren we lekker buiten: ik met de snoeischaar, de meisjes met springtouw. Daarna ging ik aan de slag met het tosti apparaat dat we deze week van Tomado kregen opgestuurd voor een review. Lekker! Ik had sinds mijn scheiding al geen tosti meer op, dus het ging er goed in! Ook keken we een aflevering van Schooltv’s ReChill en deden we mee met de beweegoefeningen. In de knutselboeken van De Vier Windstreken vonden de meisjes de zoutvaatjes die ze zo graag vouwen. Daarmee gingen ze dus aan de slag in alle kleuren van de regenboog.

Sokkenchallenge

Vrijdag spotte ik op LinkedIn een sokkenchallenge die ik heel erg grappig vond. Met het 10-uurtje zou dat dus onze activiteit worden en daarna limonade en fruit. Ze hadden lastige opgaven, dus het was even pittig maar de break was hilarisch! We hebben erg gelachen tijdens het sokken in een emmer gooien.

De jongste werd in de ochtend gebeld door haar juf en kreeg de nodige complimenten. De juf kon zien dat ze zo hard gegroeid is. Deze mama ziet dat ook, beide meisjes gaan heel goed op het thuisonderwijs maar vooral deze dame met leerprobleem bereikt ineens uitzonderlijk goede resultaten. Samen met haar papa kijk ik het nog even aan, maar het lijkt erop dat faalangst een grotere belemmering bleek te zijn dan we dachten. Hopelijk kunnen we haar motivatie goed vasthouden de komende weken. Het gesprekje met de juf was heel fijn, leuk om dat trotse snoetje te zien.

Ik was na het boodschappen doen behoorlijk bekaf en besloot de lessen even op pauze te zetten. We aten loempia’s van de markt (jum jum) om toch het gewone vrijdagmiddagritueel vast te houden. (En het is gewoon lekker.) Daarna moest ik zelf even op de bank en lang leve Netflix werd ook dat een educatief moment. We keken de Unicef-documentaire ‘Tales of Light’ over kinderarbeid. Ondertussen stelde ik af en toe wat vragen of gaf ik een toelichting over hoe goed wij het hier in Nederland eigenlijk hebben en hoe dankbaar we daarvoor mogen zijn.

Hierna was er weer nieuwe energie. Eén kind aan de werkbladen van school en ik ging naast de ander zitten die baalde van haar breuken. Samen gingen we aan de slag en al vrij snel snapte ze hoe het werkte. Na de minpunten kwam ze weer in de plus. Haar meester belde die middag en benoemde hoe hard ze is gegroeid en dat alle doelen moeilijker zijn gezet. Daar was ze waanzinnig trots op. Fijn die contactmomenten met de leerkrachten.

Einde middag hielden we weer creamiddag. De jongste werkte aan een vogeltje en de oudste aan een zeemeermin. Tot het tijd was om lekker met de buurmeisjes te gaan spelen. Toen kon mama achter de laptop en heb ik pizza’s besteld om mezelf even te ontlasten. Mag best, want op tijd weer naar papa waar we de speech van de koning keken…

Een bizarre en historische tijd. Wij maken er het beste van en zolang we niet ziek zijn, kan dat natuurlijk ook. Bovendien: op facebook deel ik de leuke strips van mijn grote voorbeeld op dat gebied. Lieve Margriet, die zoveel wil en ook doet maar haar lijf werkt vaak tegen. Al ontelbare keren kon zij haar huis of het ziekenhuis niet uit. Of maximaal 10 minuten achter elkaar zitten. Of liggen. Dát is ontzettend zwaar, maar zoals ik zei is Margriet mijn grote voorbeeld op dit gebied. Altijd kalm en positief. Ze ziet een zonnetje waar ze kan terwijl ze de naarste hobbels in het leven neemt. Die kracht, daar neem ik graag een voorbeeld aan.

Welke zonnetjes heb jij afgelopen week ervaren?