Ik voel mezelf niet zielig met mijn sociale huurwoning. Dolblij dat ik na mijn scheiding in een goede buurt terecht ben gekomen en een huis heb met tuin enzo. Maar toch… Sommige dingen blijven knagen. Zo baal ik stiekem best dat ik een stapje terug moest doen met mijn keuken.
Het huis waar ik eerst woonde, hadden we omgetoverd tot ons droomhuis. Een jaar lang verbouwd want het was in slechte staat. Dus er zat veel liefde in. En alles was natuurlijk ingericht naar onze eigen smaak. Met als mijn persoonlijke favoriet: het composieten aanrechtblad. Omdat ik ooit voor vakblad Keuken- en Badtechniek naar Spanje ben gevlogen voor een reportage over hoe die aanrechtbladen worden gemaakt. Kreeg daar een rondleiding door de steengroeves en fabriek van Cosentino, heel interessant!
Afijn ik had dus een geweldige keuken in U-vorm. Met mooi aanrechtblad. Strakke deurtjes. Espressomachine erin. Niet dat we die veel gebruikten, was best een gedoe, maar wel luxe natuurlijk. Als ik nu in mijn keuken sta, denk ik daar dus met weemoed aan terug. Omdat ik het graag weer zo strak wil. De ultieme motivatie natuurlijk om genoeg te sparen om zelf weer een woning te kunnen kopen.
Mijn combimagnetron is helemaal prima hoor. Alleen werkt het wat lastiger dan een losse oven nu ik iets meer in de keuken aan het experimenteren ben. Dankzij handige ouders en een tante die marktplaatsgoeroe is, heb ik nu voor een prikkie toch een praktische keuken. Handiger qua indeling dan in het allereerste flatje waar ik ooit gestart ben. Aan twee kanten een aanrechtblad en lekker veel keukenkastjes. Mijn ex maakte me deze week blij met onze oude draadloze staafmixer, waardoor ik nog makkelijker soepen kan pureren dan met de oude staafmixer die ik vorig jaar van een vriendin kreeg.
Van diezelfde tante kreeg ik ook een inbouwkoelkast, die heel mooi bij de keukenkastjes past. Een los ETNA designmodel koelkast zou natuurlijk ook gaaf zijn. Ik verlekker me steeds aan de mooie modelletjes en het aanbod om er eentje te reviewen maar… omdat ik nu een inbouwvariant heb kan ik een los exemplaar niet kwijt. Dan wint praktisch toch van mooi: zoals ik het nu heb past alles precies. De ruimte is niet zo heel groot. Zo’n koelkast met jungle print zou wel awesome zijn, maar net als van ooit weer een composieten aanrechtblad hebben, blijf ik daar nog maar even van dromen.
Ooit, ooit heb ik weer een eigen huis en kan ik de keuken weer echt helemaal naar mijn smaak neerzetten. Nu even ‘klein maar praktisch’. Straks weer sexy en strak, haha.
De kinderen hebben hun wensen voor mijn volgende huis ook al in hun hoofd: een badkamer met bad en samen een slaapkamer blijven delen, zodat ze ‘in het kleine slaapkamertje een laboratorium kunnen maken’. Uhm… ja… We blijven samen dromen!
Wat vind jij juist heel fijn aan je huidige keuken en wat zou je graag veranderen?
Reacties
Wij kregen 15 jaar terug zo’n standaard woningstichting keuken. Na 1.5 jaar kochten we het huis maar de keuken daar zijn we nu echt wel op uitgekeken. Ook door het rommelige van een losse koelkast in de keuken etc. Zijn al jaren hard aan het sparen maar het lijkt er op dat we begin volgend jaar een andere keuken kunnen aanschaffen. Een met meer ruimte en alles inbouw. Ik kan niet wachten
Oh wat een heerlijk vooruitzicht, zeker met het vele thuisblijven kun je daar straks extra van genieten!