Nu ik een half jaartje op mezelf woon, begin ik een beetje aan het single zijn gewend te raken. De scheiding is natuurlijk al wat langer geleden, maar we woonden daarna nog best een tijd samen in hetzelfde huis. Vervolgens ging ik een paar weken bij mijn ouders inwonen en nadat alle verhuisperikelen voorbij waren, vond ik mijn eigen ritme. Zelf en met de kinderen. Ik heb mijn draai een beetje gevonden en ik denk dat ik ook weet wat ik het meest interessante vind aan single zijn…
Dat zijn namelijk de bijzondere ontmoetingen die daardoor op je pad komen. Zowel online als in het echte leven. En dus niet alleen qua dates met mannen, maar ook met vrouwen en mannen buiten de date-setting om. Ik heb de afgelopen maanden heel veel bijzondere levensverhalen gehoord. Tot mijn eigen verbazing blijk ik juist dát nu waanzinnig interessant te vinden.
In mijn tijd als recruiter en in allerlei andere functies, ontdekte ik dat mensen mij makkelijk de dingen vertellen die ze op hun hart hebben. Of hoe je dat ook omschrijft. Ik ben zelf heel erg open en flap er ook van alles uit. Niet altijd even handig, kan ik je vertellen. Maar omdat ik zelf erg vanuit mijn intuïtie handel, heb ik de laatste tijd veel bijzondere gesprekken. Dan hoor ik levensverhalen die mij raken. En regelmatig ook: “Ik weet eigenlijk niet waarom ik dit nu tegen jou zeg. Dit weet eigenlijk verder niemand.”
Mooi vind ik dat. En eigenlijk ben ik met de drukke feestdagen in aantocht wel even klaar met het fenomeen daten, maar niet met dit soort gesprekken. Na je 40e begint het leven pas, zeggen ze en ik start met deze ontdekking. Ik ga in ieder geval waar mogelijk (wanneer het werk het toelaat) wel aanschuiven bij leuke evenementen van NMLK om nieuwe mensen te leren kennen. Ook heb ik door mijn single zijn ineens mooie gesprekken met mensen die ik al wel kende. Op de dagen dat ik mijn kinderen niet heb, probeer ik regelmatig iets gezelligs te plannen en de gesprekken die je dan hebt zetten je zelf ook weer aan het denken. Even spiegelen met elkaar en je eigen leven in perspectief plaatsen…
De mannelijke aandacht kan ik ook waarderen hoor. Laat ik mezelf vooral niet ‘holier than thou’ neerzetten 😆 . Maar tot mijn verbazing is dat dus juist niet het meest interessante aspect van het single zijn.
Eerder dit jaar bezocht ik het Happy Spirit festival waar ik van een numerologe het advies kreeg om vooral met mijn intuïtie aan de slag te gaan en daar meer mee te doen. En ik heb op de een of andere manier het gevoel dat ik dit moet koppelen aan de wetenschap dat ik blijkbaar een effect van ‘eerlijke ontboezemingen’ kan hebben. Maar hoe?
Heeft één van jullie misschien tips voor een bepaalde training? Misschien iets op coachingsgebied? Mensen motiveren en anders laten kijken, vind ik namelijk ook heel erg leuk. Het mooiste zou natuurlijk zijn als ik op mijn blog meer voor mijn lezers kan betekenen om de positiviteit in hun leven een extra sprankeltje te geven…
Zou dit zijn wat ze bedoelen met het leven begint bij 40?
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock
